IRANVEJ ĒrĀNVĒĵ - Bahrām FARAHVAŠI.pdf

17,209 KB

دانلود کتاب: ایرانویج
نویسنده: دکتر بهرام فره وشی

توضیح : صفحه 105 کتاب سهوا حذف شده یا از قلم افتاده که از آدرس زیر بصورت فایل عکس قابل دسترسی است :

http://s9.picofile.com/file/8273671742/safhey_105_iranvej.jpg

این کتاب با کیفیت اولترا اسکن تقدیم بدوستان میشود بنا بدرخواست مکرر دوستان  ...


درباره کتاب:
ایرانویج یاایران‌ویج  واژه‌ایست فارسی برگرفته از واژهٔ اوستایی ایرییانم وَئِجه یا ایرییانم وَئِجو (Airyanəm Vaējah ٬ Airyanəm Vaējō) به معنی «سرزمین ایرانیان» یا «بنگاه و پایگاه اصلی ایرانیان» و نام اسطوره‌ای سرزمینی است که ایرانیان در آغاز در آن می‌زیستند. برخی از دانشمندان بر این عقیده هستند که ایرانویج به منطقه (ترشیز کهن) برمیگردد. همینطور سرو ترشیز که در اوستا هم از آن نام برده اند که به دست حضرت زرتشت کاشته شده است می تواند دلیل محکمی بر صحت این مسئله باشد. این واژه در زبان پهلوی به «ایرانویج» تبدیل شده است. خود این واژه ایرانویج واژه مرکبی است که از دو جزء ترکیب یافته است. بخش نخست آن ایران و بخش دوم آن ویج است و «ویج» به معنی تخمه و نژاد است و در زبان فارسی بیج از این ریشه است. از اینرو ایرانویج به معنی نژاد و تخمه ایرانیهاست.
در فَرگَرد یکم وندیداد اوستا آمده
  نخستین سرزمین و کشور نیکی که من - اهوره مزدا - آفریدم ائیرییانَم وَئِجو بود بر کرانهٔ رود دایتیای نیک. پس آن گاه اهریمن همه تن مرگ بیامد و به پتیارگی "اژدهاً را در رود دایتیا بیافرید و زمستان دیو آفریده را بر جهان هستی چیرگی بخشید.
در اوستا زمانی که درباره ایرانویج سخن می‌رود، سخن از جایی است که بسیار سرد است و شاید هم بخاطر همین سرماست که ایرانیها از آنجا کوچ کرده‌اند. درباره مکان ایرانویج دو دیدگاه مهم وجود دارد، برخی از دانشمندان ایران‌شناس مانند دارمستتر گمان دارند که ایرانویج می‌بایستی در آذربایجان باشد و آن را در حدود قره‌باغ تعیین می‌کنند که همان اران دوران کهن است. که خود  کلمه اران نامی است که از همان ریشه کهن ( ائیریه ) اوستایی مشتق شده است و اران همان ایران است. جای دیگری که برای ایرانویج تعیین می‌کنند در خاور ایران‌زمین بزرگ است. بسیاری از دانشمندان جای آن را در آسیای مرکزی می‌دانند. این دانشمندان بر نوشته‌های وندیداد تکیه می‌کنند. در قسمت جغرافیایی آن فهرستی از شهرها و سرزمین‌ها برشمرده می‌شود که در آغاز آن ایرانویج آمده است و پس از آن سغد، مرو، بلخ، نیسا و هرات آورده شده‌است و می‌بینیم که در این شهرها و سرزمین‌ها که بر می‌شمارد یک نظم جغرافیایی وجود دارد و اگر این ترتیب منطقی جغرافیایی را بپذیریم بایستی ایرانویج را در نقشه جغرافیایی در بالای آنها جستجو کنیم و در این جستجو جای ایرانویج کهن سرزمین خوارزم می‌شود که در گذشته بسیار آباد بوده است. نوشتهٔ دیگری هم این فرضیه را تأیید می‌کند و آن اینست که در وندیداد آمده است که ایرانویج در کنار رود «ونگوهی دائیتی» واقع شده است و در نوشته‌های پهلوی آمده است که این رود همان «وهرود» است و در جای دیگر آمده است که وهرود رود جیحون یا رود اکسوس است
این کتاب توسط دکتر بهرام فره وشی نوشته شده است.

برای دانلود کتابهای بیشتر به وبلاگ بنده مراجعه نمائید آدرس:

http://ketabestan4uiran.blogsky.com

و

http://ketabestan4u2iran.blogfa.com

این کتاب تهیه شده و یادگاری توسط مسعوداز ( مشهد ) می باشد.

هشدار مسئولیت فایل آپلود شده بر عهده‌ی کاربر آپلودکننده می‌باشد، لطفا در صورتی که این فایل را ناقض قوانین می‌دانید به ما گزارش دهید.